فــروش ویــژه فــرش
carpetnrugs
Persuan Handmade Rugs
بربر یک سبک فرش بسیار متنوع است و می تواند با انواع دکورها به خوبی ست شود. در حالی که زمانی فقط برای اتاق های استراحت تصور می شد، اکنون یک انتخاب محبوب برای تمام قسمت های خانه است. ظاهر و استحکام فرش بربر، آن را به انتخابی جذاب برای منازل و ادارات تبدیل کرده است.
اصطلاح بربر، عموماً به فرشی اطلاق می شود که به طور کلی به رنگ روشن با حاشیه هایی از رنگ های تیره‌تر (معمولاً قهوه‌ای یا خاکستری) همراه بود و با یک پرز مشخص بافته می شود که الهام گرفته از سبک بافت مردم بربر شمال آفریقا است.
یکی از دلایلی که بربر به طور فزاینده ای محبوب شده این است که به دلیل ارزان بودن نسبت به سایر سبک های فرش دستباف شهرت دارد. این فرش ها، با قیمت های مختلفی در دسترس هستند که در مقایسه با دیگر انواع پوشش های کف، می توانند دارای قیمت مقرون به صرفه ای باشند.
با این حال، دوام بیشتری از بربر نسبت به دیگر فرش ها دریافت خواهید کرد. دلایل متعددی برای این امر وجود دارد. دلیل اول این است که بسیاری از بربرها از فیبر الفین ساخته می شوند. الفین نسبت به سایر الیاف مانند نایلون یا پشم هزینه بسیار کمتری دارد.
یکی دیگر از دلایلی که بربرها قیمت فرش دستباف پایین تری از همتایان خود دارند این است که هزینه ساخت آنها کمتر است. همه فرش ها به صورت حلقه ای شروع به بافت می شوند. برای ایجاد برش های لازم، مانند ساکسونی و فریز، قسمت بالای حلقه ها بریده می شود. در فرش بربر، حلقه بسته می ماند، بنابراین می توان از این بخش از فرآیند تولید صرف نظر کرد.
مراکش کشور چندان پهناوری نیست ، مراکش با مساحتی بالغ بر 624767 کیلومتر مربع در شمال غربی آفریقا قرار دارد. از طریق تنگه جبل الطارق به اسپانیا متصل می شود. پایتخت آن رباط، از بنادر حاشیه اقیانوس اطلس می باشد. به لحاظ آب و هوا مدیترانه ای است.
در حاشیه اقیانوس اطلس دارای مزارع مناسب کشاورزی است و پنبه در این مناطق به دست می آید. به لحاظ دامداری نیز وضعیت نسبتا مناسبی دارد و پشم مورد استفاده در فرش ها عمدتا مربوط به تولیدات خودشان است. پنبه از محصوالت دائمی مراکش از سال 1920م تحت سلطه اسپانیا بوده در 1956 م همزمان با تونس، استقلال یافت.
رشته کوه های اطلس ، مراکش را به 3 قسمت اطلس سفلی ، اطلس علیا و اطلس میانی تقسیم می کند.رباط و فس و مکنس در جنوب سلسله جبال اطلس میانی واقع شده است که طی قرن ها قبایل عشایری بربر در آن سکونت داشته اند . مردم مراکش از نژادهای مدیترانه ای ، سمیتیک و بربر هستند .
بربرها قومی با خاستگاه نامشخص هستند ولی بومی مراکش در نظر گرفته می شوند.در جنوب مراکش عشایر طوارق زندگی می کنند که از نژاد ایران هستند و بر اساس یافته های باستان شناسان آنها بقایای سربازان ایرانی کامبیز چهارم از سلسله ساسانیان هستند که در جریان تصرف مصر ، با توفان صحرا مواجه شدند و و موفق به تصرف مصر نشدند و بعد از چندی لشگر دیگری از سپاهیان کامبیز چهارم مصر را به تصرف خود درآوردند.
در قسمت شمال و غرب مراکش، آب و هوا معتدل ، و در سمت شرق و جنوب دارای آب و هوای گرم است . وضعیت آب و هوا باعث شده که 85% از اهالی به شغل کشاورزی مشغول باشند و اغلب به کاشت غلات و پنبه بپردازند . اقتصاد مراکش بعد از کشاورزی به معدن وابسته است و فسفات، منگنز، نفت و آهن از تولیدات آن است.
هنر فرشبافی در مراکش با گلیم بافی(هنبل) شروع شده و سابقه ی طولانی دارد، هنبل ها طرح های هندسی منظم در ردیف های افقی با پود اضافی آراسته می شوند .
گلیم تولیدی مراکش از قدیم روستایی و عشایری بوده و معمولا تمام پشم است و پود پنبه ای کمتر در گلیم های آن مشاهده می شود.
گلیم مراکش حداقل تاریخچه 3000 ساله دارد . قبایل معروف گلیم بافی در مراکش شامل بنی نظیر، بنی قورین، قالئوا، زاییان، زموذ و بنی مقیلد هستد .
قالیبافی، که با فرشهای پرزدار موسوم به بربر شروع شده، مربوط به قرون اخیر است و فرش های موسوم به شهری که بر خلاف فرش بربر، دارای پرز کوتاه است، سابقه کمتری نسبت به فرش بربر دارد.
عمده فرش های شهری به اواخر قرن 19 و قرن 20 مربوط می باشد. قالی های شهری، عمدتا به دو سبک رباط و مدیونا تقسم می شوند که نوع اول را الهام گرفته از سبک ترکی شرقی دانسته و نوع دوم را ملهم از سبک آندلس می دانند . در اولین دهه های قرن بیستم از طرح های ترنج یا قالی های جا نمازی ترکیه تقلید میشد، این قالی ها معمولا در اندازه های دراز بافته می شدند.
اخیرا نیز در منطقه فاس، فرش های سبک ایرانی سبک سه، رواج یافته است که مورد توجه مردم مراکش قرار گرفته است.
دسته دیگر فرش های مراکش، فرش بربر نام دارد که قالی های درشت باف، با پرز حداقل 2.5 سانتی متر و با رجشمار 12 در 10 گره می باشد.
طرح های بکار رفته در فرش های بربر شامل طرح های هندسی لوزی شکل ساده است که بصورت های متنوعی قرار گرفته اند و اغلب توجه چندانی به تقارن ترکیبات نشده است علاوه بر لوزی ها که اساس طرح های بربر هستند طرح های هندسی بسیار ابتدایی یا تصاویر ساده شده ای از اشیاء مورد استفاده روزمره مانند سماور ، شانه و حیوانات گوچک نیز بکار می رفته است . همچنین تصاویر به شدت ساده شده انسان هم دیده می شود.
نگاره لوزی نقش آینه را دارد و اعتقاد بر این است که نگاه شر و بدی را به بیننده بر می گرداند .
معمولا زمینه قالی های بربر ساده بوده و در گوشه آن، چند نقشمایه به صورت ذهنی و با الیاف خود رنگ بیشتر به رنگ قهوه ای، بافته می شود. رنگ شیری یا بژ، و در بعضی مناطق قرمز زمینه این فرش ها را تشکیل می دهند. نوعی قالی بربر را آغریتل، می نامند.
یکی دیگر از دلایل محبوبیت بربر این است که آنها نسبت به سایر سبک های فرش دوام بیشتری دارد. در واقع، فیبر به شکل حلقه ای، قوی تر از شکل برش است، اما این بدان معنا نیست که همه بربرها نسبت به سبک های دیگر بادوام تر هستند.
یک بربر که دارای کیفیت پایین تری است، دوام بیشتری را به اندازه یک ساکسونی با کیفیت متوسط ندارد. مانند هر چیز دیگری، برای مقایسه واقعی ارزش یک بربر با سبک دیگری از فرش مسکونی، باید دو محصول هم سطح را با هم مقایسه کنید. با این حال، همانطور که ذکر شد، معمولاً با همان پول می توانید دوام بهتری را در فرش داشته باشید.
فرش های بربر، با تاریخچه ای طولانی که در قبیله بربر بافته شده بودند، نشان دهنده نوع منحصر به فردی از فرش است که دهه ها با سبک متمایز و عملکرد ارزشمند به صاحبان خانه ها خدمت کرده اند. انتخاب فرش مناسب برای خانه با توجه به عوامل مختلفی مانند سطح دوام، ترجیحات دکوراسیون و مقاومت در برابر لکه مورد نیاز و روش تمیز کردن آنها تعیین می شود.
به لطف ساختار کم حاشیه، فرش های بربر دوام، مقاومت در برابر لکه و در برابر سایش فوق العاده ای را ارائه می دهند. حتی زمانی که در معرض ترافیک سنگین قرار می‌گیرند، فرش بربر انعطاف پذیری بالایی را از خود به نمایش گذاشته و بافت آنها جدا نمی شود. ضمن آنکه به اندازه سایر انواع فرش ها رد پا بر روی آنها باقی نمی ماند و به سادگی تمیز می شوند.
در حالی که بسیاری از فرش ها می توانند سطح مناسبی از مقاومت در برابر لکه را ایجاد کنند، بربر در واقع می تواند مقاومت در برابر لکه ها داشته باشد و نشتی، ریزش مایعات و آلودگی ها را کمتر جذب کند. این کیفیت، همچنین به پاکسازی خاک، گل و لای و گرد و غبار کمک می کند.
در مورد حیوانات خانگی، کوتاه نگه داشتن ناخن‌ها و پنجه های حیوانات، برای جلوگیری از گیرکردن حلقه‌های فرش و همچنین جلوگیری از درآوردن حلقه های فرش توسط آنها، مهم است. در صورت نگهداری و مراقبت صحیح، فرش بربر می تواند تا 20 سال در یک خانه معمولی بدون نیاز به تعویض دوام بیاورد.
دو نوع فرش به سبک بربر وجود دارد که شامل مدرن و سنتی می شود. فرش مدرن بربر، یک فرش پرز با سبک حلقه ای است که شبیه گره های دستباف مورد استفاده در فرش های سنتی پشمی می باشد. تولید کنندگان از پشم و مواد مصنوعی مانند الیاف اولفین که به نام پلی پروپیلن نیز شناخته می شود و ترکیبی از مواد مختلف، برای تولید آن ها استفاده می کنند.
بربر مدرن، دارای پس زمینه‌ای با رنگ روشن، در زیر الگوهای تیره تر و چندین رنگ است. از سوی دیگر، فرش های سنتی بربر، با استفاده از مواد طبیعی مانند پشم و ماشین بافندگی دستباف تهیه شده اند. مشابه آنچه که مردم بربر برای قرن ها آن را تولید می کردند. فرش سنتی بربر، از یک گره به جای حلقه استفاده می کند و دارای نقش های هندسی رنگی در برابر پس زمینه روشن و یکدست است.
فرش بربر مزایای بسیاری برای صاحبان خانه دارد، از آن جمله:
تولید کنندگان، فرش های بربر را از انواع مختلفی از مواد می سازند. فرش پشمی بربر، گران‌ترین نوع آن است، اما گزینه‌های الیاف الفین، پلی استر و نایلون از نظر قیمت و ظاهر با بسیاری از انواع دیگر فرشهای پرزدار قابل مقایسه هستند.
فرش های بربر، برای مکان های پرتردد در خانه ها و ادارات، انتخاب خوبی هستند، زیرا آن ها دوام مناسبی دارند. همچنین، به سختی می‌توان مواد را از روی توده های حلقه جدا کرد. توانایی آنها در تحمل ترافیک زیاد باعث شده که در گذشته به انتخاب های محبوب برای اتاق های خواب تبدیل شوند. در حال حاضر، فرش های بربر، برای مکان های پر ترافیک، مانند اتاق نشیمن و دفاتر ایده آل هستند.
هنگامی که مایعاتی روی سطح می ریزد، بر روی بافت سفت سطح فرش جمع شده و به شما این امکان را می دهد که به سرعت آنها را با یک حوله مرطوب تمیز کنید. در حالی که جاروبرقی ساده، مواد جامد را به راحتی جمع آوری می کند. با این حال، فرش در برابر لکه های عمیق تر، به خصوص با کیفیت روغنی یا شیمیایی، مقاومت کمتری دارد. توجه به این نکته، مهم است که فرش های بربر با الیاف با کیفیت پایین تر را تنها به دلیل قیمت کمتر آنها انتخاب نکنید.
استفاده از فرش بربر در خانه نیز معایبی دارد که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
فرش های بربر و حیوانات خانگی، اغلب با هم سازگار نیستند. در حالی که بعید است که پنجه های حیوان خانگی در توده پایین گیر کنند و به حیوان آسیب بزنند، الیاف فرش می تواند برای گربه هایی که دوست دارند از آنها به عنوان وسیله ای برای بازی استفاده کنند، جذاب باشد. با گذشت زمان، این خراش می تواند به فرش آسیب برساند، به خصوص اگر کیفیت پایین تری داشته باشد.
فرش های بربر، نسبت به فرش های پرزدار، نرمی کمتری دارند. برخی از الیاف فرش که برای بربرها استفاده می شوند، مانند الفین، حتی می توانند زیر پا احساس سفتی کنند. فرش های بربر ساخته شده از پشم و یا فرش پشم مخلوط با نایلون و الیاف ترکیب شیمیایی به نام تریکستا، بهترین فرش های نرم در این نوع هستند.
اگرچه فرش های بربر معمولاً می توانند تمیز کردن منظم را تحمل کنند، جاروبرقی با ضربه گیر می تواند گرفتگی در توده را بدتر کند و باعث هم باز شدن رشته های شل در بافت فرش شود. بهترین کار این است که هنگام جارو کشیدن، پاورهد را عوض کنید یا گزینه برس دار آن را خاموش نمایید.
در حالی که تمیز نگه داشتن فرش های پرزدار، فرش های فریز یا ساکسونی، در یک خانه فعال دشوار است، فرش های بربر می توانند بسیار مناسب باشند. آنها فرش های حلقه دار هستند، به این معنی که الیاف واقعی در حلقه های کوتاه و ضخیم شکل می گیرند که برای ایجاد ساختاری محکم به صورت جلو و عقب بافته می شوند.
جوش شیرین یک ابزار تمیز کننده ضروری برای لکه های روی فرش بربر است. پاشیدن جوش شیرین بلافاصله روی لکه به بیرون کشیدن رطوبت کمک می کند. سپس می توانید جوش شیرین را جاروبرقی بکشید تا رطوبت آن از بین برود و از کپک زدن و لکه شدن دائمی آن جلوگیری کنید.
پس از استفاده از جوش شیرین برای از بین بردن رطوبت اضافی، مخلوطی از سرکه و آب را می توان به همان روشی که استفاده از آب سرد استفاده می شود، به کار برده و آن را پاک کرد. همیشه با مقدار کمی محلول شروع کنید و سپس در صورت نیاز آن را افزایش دهید تا فرش شما بیش از حد خیس نشود.
نتیجه گیری
فرش بربر، سبکی از کفپوش است که دارای ساختار حلقه ای متمایز و رنگ کلی روشن با خطوط تیره تر است. آنها یک انتخاب محبوب و همه کاره برای فرش های اداری و مسکونی هستند، زیرا بادوام، نسبتا ارزان و مقاوم در برابر لکه می باشند. اصطلاح بربر به قبایل بربر شمال آفریقا و منطقه صحرا اشاره دارد. این گروه ها فرش های بربر را برای چندین هزار سال با دست ساخته اند.
